Szkolenie - improwizacja

Wow!!! Wyrwałam się z domu;-) Po raz pierwszy od urodzenia dzieciaczka nr 2 mój mózg ponownie otrzymał porcje wiadomości ze szkolenia. Szkolenia to taka wersja nauki w ładnym opakowaniu, gdzie nie odbiorca się wysila, a prowadzący. Gdzie jest element rozrywki i element wiedzy. Tego mi było trzeba.

W moim świecie dominują szkolenia businessowe – zarządzanie czasem, Lean Office, kompetencje managerskie itp. Dlatego z przyjemnością zapisałam się na warsztat z Matrik z IMPROWIZACJI, to jedno ze szkoleń z działki wystąpienia publiczne, czy też kreatywne myślenie. Warsztat był trzygodzinny, więc meritum teoretyczne sprowadzało się do jednej informacji, a reszta to były ćwiczenia, które pomagały dobrze ją zrozumieć i przyswoić.

polecam na szkolenia i zabawę z dzieckiem: story cubes

Przyglądając się najlepszym amerykańskim stand-uperom widać brak notatek, power pointa, sztuczności w mówieniu, a jednak wiadomo, że przygotowują się dziennie minimum 6 godzin do wystąpień. Co więc ćwiczą? Techniki teatru improwizacji:

1. Zaufanie

2. Spontaniczność

3. Słuchanie

4. Umiejętność przyjmowania propozycji

5. Narracja

6. Komunikacja niewerbalna

Najdłużej pracowaliśmy nad umiejętnością przyjmowania propozycji, czyli jak być na „tak i...”, a nie na „tak ale...” (zauważcie, nie mówimy już o byciu na NIE, tylko o tym, że przy byciu na TAK, też można blokować kreatywność).

Z ciekawostek:

- zasada lizania szafy – będąc na scenie trzeba mieć kontakt z publicznością, żeby wiedzieć czy przyciągamy uwagę odpowiednio, czy przypadkiem nie kradnie nam jej mistrz drugiego planu. Lizanie szafy w slangu aktorskim „oznacza zbyt aktywną grę na drugim planie odciągającą uwagę widza od tego, co istotne na pierwszym spektaklu (podobno ktoś grający sługę rzeczywiście lizał szafę podczas ważnego dialogu odbywającego się na pierwszym planie)” http://forum.gazeta.pl/forum/w,509,18520329,,Gwara_aktorska_.html?v=2

- racjonalizacja postawy taktyka na uspokojenie rozmówcy (np. w negocjacjach, w konflikcie), w komunikacie zwrotnym do osoby zrozpaczonej czy zdenerwowanej nie atakujemy jej, nie podważamy jej zachowania, wręcz przeciwnie, okazujemy zrozumienie, co ją uspokaja i otwiera nam możliwość dokonania zmiany w jej postawie. Przykładowo można tak uspokoić kandydata na rozmowie kwalifikacyjnej: „Rozumiem, że jesteś w takiej sytuacji zdenerwowany...”.

- efekt Petera „Efekt Petera został po raz pierwszy opisany w roku 1969 przez kanadyjskiego psychologa Laurence’a J. Petera. Twierdził on, że objęcie nowego stanowiska w firmie oznacza nowe zadania i obowiązki, a zatem wymaga innego zestawu kompetencji, niż te, które były dotychczas wykorzystywane przez pracownika. Efektywność danej osoby na dotychczasowym stanowisku nie pozwala zatem trafnie przewidzieć tego, jak dobrze będzie się ona sprawowała pełniąc nową funkcję. […] Awansując najefektywniejszych pracowników, badani zapewnili swojej potencjalnej firmie pewną stratę, licząc na niepewny zysk. Pewna strata wynikała z faktu odsunięcia skutecznych jednostek od zadań, w których się one specjalizują. Przewidywany zysk wynikał natomiast z założenia, że efektywny pracownik pozostanie efektywny, nawet po zmianie jego obowiązków.” (źródło: Pewna strata, niepewny zysk w HR – pułapka strategii awansowania pracowników HR News http://www.goldenline.pl/ramka/aHR0cDovL3d3dy5ocm5ld3MucGwvbmV3czEuYXNweD9pZ)D0zMTU5)

Linki godne polecenia:

http://www.mindmeister.com/fr/32332457/trener

http://bordman.pl/blog/wystapienia-publiczne-spontanicznosc/

http://spolecznosc.grmg.pl/topic/9637-techniki-teatru-improwizacji-w-programach-szkoleniowych/