I will miss it

Nowy Rok przywitaliśmy w Korbielowie. Górski potok, betonowa droga przed szlakiem zorana na biało kijkami, świeże, czyste powietrze (no nie do końca, wiadomo czym górale palą w piecu) i ekscentryczny miś, ogromna maskotka siedząca na budzie pięknego goldena pilnującego leśniczówki. Kto nie był, niech żałuje.

2014 może być przełomowy – jest realna szansa przeprowadzki. Aż mnie nosi. Nie mogę się doczekać. Musimy w 1/3 pomieszczeń zrobić gładzie, położyć kafelki (są już w WC), pomalować ściany, położyć podłogi, zamontować drzwi (to przez firmę zewnętrzną jako jedyne planujemy zrobić), wnieść meble, wszystko wypucować i tyle;-) Drobnostka. Możemy się wprowadzać i... przejść do dalszych prac jak naprawa wiaty garażowej, sprzątanie gruzowiska za domem, gdzie się zrobił gigantyczny remontowy śmietnik, układanie kafelek na tarasie itp. itd. Życie jest piękne:-)

Oglądaliśmy dziś debilną amerykańską komedię, była mi potrzebna do odprężenia. Była tam scena, w której główni bohaterowie pili absynt. Przypomniał mi się krakowski Kazimierz. Nonszalancja chwili, intelektualne rozmowy – w Krakowie wszyscy, choćby na siłę i do bólu prowadzą intelektualne rozmowy po pijaku, kiedyś mnie to drażniło, teraz tęsknię. To fantastycznie pobudzało do doczytywania, dopytywania, „dorozwijana” się :-) Uwielbiałam poznawanie nowych ludzi, szum lokali w śródmieściu.

Ten weekend w Katowicach spędzam. Zjazd na uczelni. Obowiązkowa kawa w Starbucks Coffee, obowiązkowy kryminał do pociągu, obowiązkowe spotkanie z „moimi dziewczynami” (w grupie mamy same babeczki). Oj będzie mi brakowało tego. Jeszcze tylko do kwietnia.