Happy Xmas, Buon Natale, Wesołych Świąt!

U nas prawidłowo, krzątanina przedświąteczna, tylko taka po mojemu – z miejscem na dobrą kawę, na zabawę z synkiem i na szybki wpis na blogu:-) Posprzątane w większości już mamy – zostały nam podłogi do umycia i odkurzenia. Dzisiaj troszkę pichcenia przewidziałam, bo większość jedzenia dostaniemy – to co najważniejsze, od mojej mamy, czyli karpia, suma, moczkę i makówkę (tradycyjna śląska potrawa, o paskudnej nazwie i wybornym smaku) oraz sałatkę warzywną. Jutro chcemy się wybrać na cmentarz, żeby posprzątać i udekorować groby (a poza tym oczywiście idziemy na basen dla niemowlaków), a w Wigilie w planie mamy już tylko pisanie życzeń do przyjaciół i zajęcie się sobą, czyli np. zrobienie sobie manicure i pedicure:-) W końcu jaka Wigilia taki cały rok (też to słyszałaś w dzieciństwie?).

Wojtek chyba właśnie teraz, tradycyjnie pojechał po ryby prosto ze stawu. Są to szczęśliwe karpie, sumy i tołpygi, dobrze karmione i zabijane na miejscu, więc ich męka jest zminimalizowana, a rybki najwyższej jakości, a ja zaraz biorę się za pieczenie ciasteczek z migdałami (przepis znalazłam w... przypadkowo przeglądanym katalogu z kosmetykami Avon), w moich nowych foremkach z Home&You.

christmast morning__flickr_Anton Novojilov_CC BY-SA 2.0

Skończyłam wczoraj czytać książkę: Leif GW Persson „Między tęsknotą lata a chłodem zimy” i niestety nie przypadła mi za bardzo do gustu. Nie ma głównego bohatera, z którym tak bardzo lubię się zaprzyjaźnić czytając, a co jest najgorsze wprowadza milion postaci – kiedy policjant X coś robił, Y coś innego, a Z w tym czasie... Dosłownie tak zaczynają się poszczególne podrozdziały. Wiem, że zabieg ten ma na celu wprowadzenie w klimat i zawiłość sytuacji – książka opisuje zabójstwo premiera Olofa Palmego, który zginął od kuli w Sztokholmie w 1986 r. i jest jedną z hipotez możliwego rozwiązania sprawy, ale nie czyta się tego bardzo dobrze, przynajmniej dla mnie było zbyt dużo postaci wprowadzonych. Za to poszerzyłam swoją wiedzę o bardzo ciekawą dziedzinę – dowiedziałam się co to dziennikarstwo typu gonzo. Ale to tak przy okazji :-)

christmas home_flickr_slack12_CC BY-NC-ND 2.0

Nie wiem, czy uda mi się jeszcze coś napisać przed świętami, więc chciałabym złożyć Ci życzenia świąteczne:

  Kanon musi być
     – życzę Ci zdrowia i szczęścia.

  A do tego spełniania w życiu...

  ...i opatrzności Bożej,
     żeby nad nami czuwała.

 

Nie jestem specjalnie religijną osobą (może do deistów mi najbliżej, ale to raczej taka moja, łagodna filozofia mocnej wiary w Boga i wiary w kościół tylko jako w instytucję administracyjną). Jednak wydaje mi się, że ja takie życzenie najbardziej chciałabym usłyszeć w moim poplątanym i ostatnio bardzo niespokojnym życiu.

See you!