Foodstagramming

Cały tydzień działy się takie drobnostki, które notowałam w głowie, jako warte zapamiętania i opowiedzenia Ci. Ale niestety ja mam wenę, kiedy mam czas. A co jak co, w tym miesiącu mam harmonogram każdego dnia dopięty na ostatni guzik. I teraz w głowie pustka...

W czwartek i piątek miałam szkolenie in company. A wczoraj obchodziliśmy urodziny męża – pizza, dużo wina, sałatka mojej mamy, maca i tort made by teściowa. Nasza praca sprowadziła się do posprzątania mieszkania i zadbania o wystrój – girlandy i świece. Coś czego mi na większości imprez, na jakie jesteśmy zapraszani do domów, brakuje. Ludzie przesadzają z ilością jedzenia, a nie zadbają choćby o jeden drobiazg, żeby dom wyglądał odpowiednio do okazji.

Dziś byliśmy na basenie dla niemowlaków (chodzimy od października 2012 i planujemy w maju przenieść się na normalny basen), teraz Józio gra na swojej gitarze, a ja piszę. Mąż jest w pustym w tej chwili domu teściów i nagrywa nowe projekty (wokal i gitara). Zaczął współpracę ze świetnym gitarzystą i pianistką. Nawet jak nic z tego nie wyjdzie to, sporo się od nich nauczy.

A jutro... spakowana torba już czeka. Dwa dni w hotelu SPA z cudownym miękkim szkoleniem z komunikacji. Trochę będę na cenzurowanym bo jestem w grupie z moim szefem, ale co tam, jakoś to będzie :-)

 fettucine_flickr_VancityAllie_CC BY-NC-SA 2.0

Do leniwego porannego śniadania, złożonego z pysznej kawy i dwóch zimnych kawałków pizzy z wczoraj (jedna z rukolą i włoską szynką, druga ze szpinakiem, czosnkiem i salami) czytałam sobie o  foodstagrammingu – mówiąc w skrócie o robieniu zdjęć potrawom w restauracjach i publikowaniu ich później na Facebooku, na blogach, w sieci. Coraz więcej restauracji decyduje się na zakazywanie robienia zdjęć. Mnie to nie cieszy, zwłaszcza na wakacjach lubię „na pamiątkę” sfotografować to co jem, ale mój mąż będzie zachwycony (wkurzają go moje japońskie zapędy) a o ironio, na urodziny dostał aparat fotograficzny :-)