Update ;-) po wakacjach

Oj się nie odzywałam... tydzień temu miałam napisać – ale miałam powakacyjną żałobę. Nic mi się nie chciało. Tylko uciec z szarej rzeczywistości. Dajcie mi 5 minut i jestem gotowa wrócić na Wyspy Kanaryjskie...

A dziś... A dziś się zatrułam - otrułam się wczoraj – robiłam paelle, smak wakacji, chciałam sprawdzić czy otwarty przed wyjazdem koncentrat pomidorowy jest dobry i... nie był – a dziś cierpię, jak, to chyba każdy sam ma na tyle wyobraźni, żeby sobie to dopisać... Zachęcam natomiast do niewyobrażania sobie z jakiego miejsca, do Was piszę ;-)

 

Chce Wam opisać, choć namiastkę tego co działo się na wakacjach, ale żeby to zrobić nie mogę zdychać. Dajcie mi czas. A w telegraficznym skrócie, co u mnie?

Przez zeszły tydzień zdążyłam sobie zorganizować życie (jak co roku, na nowy rok szkolny) – kurs włoskiego, angielskiego i pilates, od października szkoła coachów i dwa projekty, trenerski i liderski, co oznacza wyjazdy i życie pełne inspiracji:-) A w domowych pieleszach [dla niedzieciatych polecam opuścić ten kawałek bo będzie o kale] – kupki i część sików potomek robi na nocnik, je samodzielnie, no i mówi już inaczej, tzn. odpowiada już nie tylko słowami, które były wypowiadanym przez nas w zdaniu wcześniej ale sam coś od siebie odpowie. Wróciliśmy też na zajęcia z rytmiki, raz w tygodniu, żeby miał kontakt z innymi dzieciakami, z niemowlaków awansował do grupy szkrabów, więc mamy podręcznik, zadania domowe i inną formułę zajęć.

Życie pędzi jakby nigdy nie było naszej latarni morskiej, Homera Simpson z piasku, czy Niny, pierwszej miłości naszego synka (dwa tygodnie starsza od niego, czarnoskóra piękność z Holandii, posikać można było się ze śmiechu jaki był w nią zapatrzony).